بررسی مقایسه ای خودارزشیابی و ارزشیابی توسط مربی در کارآموزی بخش زنان دانشجویان مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان.

ارزشیابی دانشجو از پارامترهای اساسی در فرآیند فعالیت های آموزشی بوده که می تواند تحقق اهداف مورد نظر برنامه آموزشی و میزان مطلوبیت روش ها و فرآیندهای آموزشی را تعیین نماید. این مطالعه با هدف بررسی  مقایسه ای  خود ارزشیابی دانشجویان و ارزشیابی توسط مربی در واحد کارآموزی زنان صورت گرفت.                                                    

پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی 70 نفر از دانشجویان ترم هفتم رشته مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان درنیمسال دوم 94-93 است. در این مطالعه، ارزشیابی واحد کارآموزی زنان صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات فرم ارزشیابی واحد کارآموزی زنان بود که دو بخش ارزشیابی مهارت عمومی و اختصاصی را شامل می شد. این فرم توسط اعضای هیت علمی گروه مامایی بر اساس سرفصل دروس تدوین شده بود که در پایان دوره توسط مربی و دانشجویان تکمیل گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

میانگین و انحراف معیار نمرات خودارزیابی دانشجویان و ارزشیابی مربیان در مهارت های اختصاصی به ترتیب 625/0±2/1و 31/0±37/1و در مهارتهای عمومی و تکالیف به ترتیب 32/0±09/2 و 32/0±56/1به دست آمد. همچنین، یافته ها حاکی از وجود تفاوت معنی دار میان خود ارزشیابی دانشجویان و ارزشیابی توسط مربیان در مهارت های اختصاصی (07/0=P) و عمومی (015/0=P) بود.

این مطالعه نشان داد که دانشجویان توانایی ارزشیابی فعالیتهای خود را دارند. لذا نظرخواهی از دانشجویان در ارزیابی فعالیتهای بالینی می تواند در بهبود عملکرد آموزشی و ارزشیابی اساتید و مربیان به عنوان یک ارزیابی مکمل مورد بررسی قرارگیرد.