بررسی تاثیر آموزش مجازی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم در بیمارستان توحید شهر سنندج در سال 1397

آسم یک بیماری مهم و مزمن ریوی می باشد که علاوه بر تاثیر منفی بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران موجب مرگ و میر بالای این بیماران می شود. امروزه یکی از روش های نوین آموزش در پرستاری، آموزش مجازی از طریق گوشی های هوشمند می باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مجازی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم در بیمارستان توحید شهر سنندج انجام گرفت.

این مطالعه در سال 1397بصورت نیمه تجربی بر روی 70 بیمار مبتلا به آسم انجام شد. نمونه ها به شکل هدفمند انتخاب شدند و سپس با روش بلوک بندی تصادفی چهار تایی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 35 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای گردآوری اطلاعات، فرم اطلاعات فردی و پرسشنامه کیفیت زندگی بود که در اختیار گروه مداخله قرار گرفت. گروه کنترل هم مراقبت های روتین را همزمان دریافت می کردند. اطلاعات در دو مرحله قبل و بعد از مداخله جمع آوری و وارد برنامه SPSS نسخه 21 شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون کلموگروف اسمیرنف و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکویر، تی مستقل و آنالیز کوواریانس استفاده شد.

میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله در گروه مداخله 2/21 و در گروه کنترل 2/17 بود که آزمون آنالیز کوواریانس اختلاف معنی داری را نشان نداد (0/09=p)؛ اما میانگین نمره کیفیت زندگی بعد از مداخله در گروه مداخله2/05 و در گروه کنترل 2/17 بود که آزمون آنالیز کوواریانس اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان داد (0/001 >p).

نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مجازی می تواند در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آسم موثر باشد. بر همین اساس پیشنهاد می شود که آموزش مجازی در برنامه های مراقبتی پرستاران به عنوان یک روش آموزشی مفید، به روز و کاربردی مدنظر قرار گیرد.