اثر بخشی الگوی مبتنی بر ذهنی سازی (MBT-A) برکیفیت روابط خانواده و رفتار آسیب به خود در نوجوانان دختر

 آسیب به خود به عنوان یک عمل عمدی صدمه به خود بدون فکر به خودکشی تعریف می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی الگوی مبتنی بر ذهنی سازی بر افزایش کیفیت روابط خانواده و کاهش رفتار آسیب به خود در نوجوانان دختر انجام پذیرفت.

پژوهش از نوع طرح های مداخله ای پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان نوجوان دختر شهر ایوان در سال 97-96 تشکیل دادند که از میان آنها 30 نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. مداخله شامل 8 جلسه آموزش الگوی مبتنی بر ذهنی سازی بود. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های ذهن خوانی از روی تصاویر چشم ها، خودآسیبی عمدی و کیفیت رابطه استفاده شد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس و آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها نشان داد بین میانگین کیفیت روابط خانواده و ذهنی سازی گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0 > P) همچنین تفاوت معنی داری بین فراوانی اقدام مجدد آسیب به خود در دو گروه مشاهده شد (05/0>P).

تغییر مثبت در ذهنی سازی و بهبود در روابط خانوادگی موجب کاهش آسیب به خود می شود. نتایج پژوهش نقش الگوی مبتنی بر ذهنی سازی بر کیفیت روابط خانواده و رفتار آسیب به خود در نوجوانان دختر را می رساند.