فرهنگ سازمانی و اثربخشی رهبری در سطح اداری دانشگاه؛ پیمایش ملی گلوب در ایران
فرهنگ سازمان و رهبری در دانشگاه شرط مهمی برای اثربخشی آن است. ظرفیت علمی و معرفتی دانشگاه فقط از این طریق می تواند به نحو مطلوب پشتیبانی و متحقق بشود. این پژوهش با روش پیمایش زمینه یابی در میان مدیران دانشگاه های دولتی شامل مناطق ده گانه در سه رده مدیریت دانشگاه، دانشکده و گروه انجام شد. روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم بر حسب مناطق بود و ابزار پرسشنامه استاندارد گلوب برای قابلیت مقایسه با دیگر داده های موجود ملی و بین المللی به کار رفت. حسب مورد آزمون های زوجی، تی مستقل، تحلیل واریانس و مقایسه چندگانه توکی به عمل آمد. وضعیت فرهنگ سازمانی و فضای کار بخش اداری و مدیریتی در دانشگاه بر مبنای تجربه مدیران دانشگاهی و نیز رهبری و رفتار سازمانی مدیران دانشگاهی و اثربخشی آنها پیمایش ملی شد. وضعیت رضایت بخشی در جمع گرایی درون گروهی، خطرپذیری و برابری خواهی جنسیتی به چشم نمی خورد. هرچند در مدیران دانشگاهی شوق پیشرفت و موفقیت و ارتقای عملکرد هست، اما در رفتار سازمانی آنها عناصر حال گرایی رسوخ دارد و هر کس می خواهد نتایج آنی بگیرد به جای اینکه به انباشت نتایج در درازمدت بیندیشد. رهبران به تجربه دریافته اند که در فرهنگ موجود سازمانی، جریت اظهار نظر به زیان آنها تمام می شود و به همین دلیل، حفظ ظاهر می کنند و این مانع اثربخشی آنها می شود. فرهنگ سازمان اداری در دانشگا ه های ایرانی هنوز درگیر سلسله مراتب گرایی ناکارآمدی است. این امر به علاوه ناپایداری ها سبب رشد فردگرایی خودمدار حتی در میان دانشگاهیان می شود. دانشگاهیان ایرانی انتظارات بالایی از خود دارند، اما شرایط نهادی لازم را برای آن احساس نمی کنند. شکاف میان ارزش های مورد انتظار و اعمال واقعی می تواند به «درماندگی آموخته» بینجامد و تفکر علی و حس خودکارآمدی را کاهش بدهد. برحسب مناطق ده گانه، میان گروه های عمده تحصیلی، سطوح مدیریتی و نیز نسل های سه گانه دانشگاهی تفاوت های معناداری دیده شد و توصیه هایی سیاستی از پژوهش بر آمد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.