نقش اضطراب اجتماعی اندام و نگرشهای ناکارآمد در پیش‌بینی اختلالهای خوردن دانشجویان

اضطراب اجتماعی ترسی ماندگار از یک یا چند موقعیت است که فرد در آن‌ها در معرض نگاه موشکافانه دیگران قرار می‌گیرد و ترس از اینکه به گونه‌ای عمل یا رفتار کند که اشتباه و در نتیجه تحقیرآمیز یا خجالت‌آور باشد. این مساله فراتر از خجالتی بودن عادی است به گونه‌ای که در موارد بسیاری به اجتناب از موقعیتهای قابل توجه اجتماعی و شغلی منجر شود. اضطراب اجتماعی اندام و نگرش‌های ناکارآمد، از جمله فاکتورهای تاثیر گذاری هستند که نقش مهمی‌در اختلالهای خوردن ایفا می‌کنند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش اضطراب اجتماعی اندام و نگرش‌های ناکارآمد در پیش بینی اختلال‌های خوردن در دانشجویان دختر رشته‌های پیراپزشکی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 190 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی شهر یزد به شیوه‌ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر اختلالهای خوردن، اضطراب اجتماعی اندام و نگرش‌های ناکارآمد مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین اختلالهای خوردن با اضطراب اجتماعی اندام و نگرش‌های ناکارآمد رابطه‌ی معناداری وجود دارد و این متغیرها 20/0 از واریانس اختلالهای خوردن را پیش‌بینی می‌کنند. با توجه به‌ یافته‌های تحلیلی این پژوهش، به نظر می رسد باید نقش متغیر های اضطراب اجتماعی اندام و نگرش‌های ناکارآمد در برنامه ریزی های مربوط به سلامت مورد توجه قرار گیرد.