مدل علی برای پیش بینی خطر خودکشی در دانشجویان دانشگاه هندوراس

هدف از این مطالعه تعیین روابط علی بین امید، حمایت بین فردی، جستجوی معنا، وجود معنا، قدردانی، تنهایی و افسردگی بر پیش بینی خطر خودکشی دانشجویان روان شناسی بود.

در این مطالعه 117 دانشجوی روان شناسی هندوراس بررسی شدند. تجزیه و تحلیل مسیر با استفاده از یک مدل معادلات ساختاری علی انجام شد.

نتایج از تاثیر مستقیم و پیش بینی کننده افسردگی، تنهایی و جستجوی معنا حمایت میکند. همچنین حمایت بین فردی و امید تاثیر معکوس بر خطر خودکشی دارد. اگر چه، مولفه های قدردانی و وجود معنا، تاثیر معنی داری بر خطر خودکشی نشان نداد. این مدل 31 درصد از واریانس خطر خودکشی را تبیین می کند.

رویکرد مطالعه خطر خودکشی باید با توجه به متغیرهای روان شناختی، وجودی و اجتماعی باشد. این نتایج با توجه به پیامدها و هم راستایی با مطالعات قبلی مورد بحث قرار می گیرد.