اثربخشی آموزش ابرازگری هیجانی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی و کنترل تحصیلی آگاهانه دانشجویان

دانشجویان به دلیل دگرگونی شیوه زندگی و نگرانی های در طول دوران تحصیل خود، درمعرض مشکلات مختلف هستند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ابرازگری هیجانی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی و کنترل تحصیلی آگاهانه دانشجویان انجام شد.

 روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تشکیل دادند که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل چهل نفر از دانشجویان بود که به صورت هدف مند انتخاب شدند. نمونه ها ازطریق پرسشنامه های اضطراب (بک، 1990) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و کنترل تحصیلی آگاهانه (پری و همکاران، 2001) شناسایی شده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (بیست نفر) و گروه گواه (بیست نفر) قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تحلیل کوواریانس استفاده شد. 

 نتایج مشخص کرد که اجرای جلسات آموزش ابرازگری هیجانی بر کاهش اضطراب و بهبود کیفیت زندگی و کنترل تحصیلی آگاهانه دانشجویان دارای تاثیر معنا داری است (0٫001>p). همچنین مقایسه اندازه های اثر به دست آمده نشان داد که ابرازگری هیجانی تاثیر بیشتر را بر اضطراب با اندازه اثر 0٫322 و بعد از آن بر کیفیت زندگی با اندازه اثر 0٫190 دارد.

 باتوجه به یافته های این پژوهش می توان گفت که آموزش ابرازگری هیجانی از جوانب مختلف باعث بهبود کنترل تحصیلی آگاهانه دانشجویان می شود؛ چراکه دانشجویان قادر به مواجهه هوش مندانه با هیجان های خویش، اعتمادبه نفس قوی دارند، برای یادگیری تلاش بیشتری می کنند، خویشتندارتر و خودانگیخته تر هستند و برای رسیدن به هدف و انجام وظیفه، هیجان ها و تنیدگی های خود را مهار می کنند.