تاثیر روش آموزش غیرخطی بر تبحر حرکتی و عزت نفس دختران چاق بیش فعال

چاقی و بیش فعالی با بیماری های گوناگونی مرتبط هستند و تلاش برای کاهش مشکلات ناشی از آنها اهمیت دارد. هدف این پژوهش تاثیر مداخلات مهارت های حرکتی بنیادی به روش غیرخطی بر تبحر حرکتی و عزت نفس دختران چاق بیش فعال شهر تهران بود.
 

در این پژوهش بیست دختر چاق بیش فعال از شهر تهران در تابستان 1397 به روش در دسترس انتخاب و به صورت هدفمند و براساس نمرات پیش آزمون به گروه های شاهد و آزمایش تقسیم شدند. برای تعیین چاقی از نمودارهای سازمان بهداشت جهانی، برای تعیین بیش فعالی از مقیاس کاپویل و پرونده سلامت کودک با نظر پزشک متخصص، برای سنجش عزت نفس از آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و برای ارزیابی تبحر حرکتی از آزمون برونینکس اوزرتسکی-دو استفاده گردید. گروه آزمون به مدت نه هفته هر هفته دو جلسه به مدت یک ساعت تمرین کردند. مداخلات حرکتی شامل پرش با توپ، جهیدن، گام بلند، پرش درجا، ضربه با پا، لی لی، گرفتن، دویدن و پرتاب از بالای شانه بود؛ که به روش غیرخطی انجام می شد. گروه شاهد در این مدت فعالیت های معمول خود را انجام داد. داده ها با آزمونهای آماری توصیفی، تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند.

بر اساس نتایج، مداخلات منتخب حرکتی در مقایسه با گروه شاهد تاثیر معناداری بر عزت نفس (00/0P=،300/52F=) و تبحر حرکتی (008/0P=، 021/9F=) داشته اند.

به نظر می رسد مداخلات به روش غیرخطی بر کاهش مشکلات کودکان چاق بیش فعال موثر است. این موضوع تاییدی بر نقش فعالیت بدنی به روش اکتشافی بر کاهش مشکلات افراد چاق و بیش فعال می باشد.