بررسی میزان پارامترهای تست قلبی و ریوی CPET در جمعیت سالم بالغ

تست ورزش قلبی و ریوی (Cardiopulmonary Exersise Test (CPET یک روش بالینی است که بطور گسترده کاربرد دارد. هدف از پژوهش حاضر، دستیابی به مجموعه ای کامل از مقادیر مرجع برای پاسخ های قلبی-ریوی به ورزش و ارزیابی ارتباطات احتمالی با جنس، سن و شاخص توده بدنی (BMI) بود.

پرونده 3992 تست ورزش قلبی-ریوی در بیمارستان طی شش سال مورد بررسی قرار گرفت. از این موارد، 102 پرونده بیمارانی که سابقه مصرف سیگار، ورزش حرفه ای، چاقی، بیماری های قلبی-ریوی و همچنین مصرف داروهای نشاط آور، کاهنده قند خون و داروهای قلبی عروقی داشتند، از مطالعه خارج شدند. حداکثر اکسیژن مصرفی Peak VO2 از پرونده ها استخراج و ثبت گردید. تجزیه و تحلیل پارامترهای اساسی مانند آستانه بی هوازی (AT)،VO2، حداکثر تهویه (Maximum Ventilation) و پالس اکسیژن (O2 Pulse) با توجه به جنس، سن، بیماران کم تحرک و فعال اندازه گیری شد.

32% از شرکت کنندگان زن و 68% آنها مرد بودند. میانگین سنی بیماران 12± 36 سال بود. میانگین انحراف معیار متغیرها عبارتند بودند از:  AT  (49/0 ± 15/1)، VO2 / kg (15/7 ± 84/24)، VO2max (59/0 ± 93/1)، O2Pulse (3 ± 12)، HHR (11 ± 18)، HR (6 ± 90) و VCO2 (71/0 ± 29/2). آنالیز رگرسیون خطی چندگانه از نظر قد، وزن و سن انجام شد و تفاوتی بین زن و مرد مشاهده نشد.

CPET در ایران معمولا مطابق با استانداردهای کشورهای خارجی انجام می شود و نتایج به طور عمده بر اساس مقادیر مرجع (American Thoracic Society (ATS تفسیر می شود. با توجه به تفاوت های قومی، جغرافیایی و رفتاری بین ایرانیان و افراد سایر ملیت ها، تعریف جدیدی برای ارزش های طبیعی CPET در ایران ضروری به نظر می رسد که در این مطالعه سعی شده که به آن پرداخته شود.