احیای نقش مرا کز مذهبی در طر حهای مرمت بافتهای تاریخی شهری مبتنی بر ملاحظات فرهنگی؛ مورد مطالعه: بافت تاریخی محله پشت گنبد اصفهان

ابنیه مذهبی به ویژه مساجد به عنوان عنصر هویت بخش و قلب تپنده شهر همواره نقش محوری در شهرهای اسامی داشته است. هویت شهرهای ایران با ورود مظاهر شهرسازی مدرن در قرن حاضر دچار تغییرات بیرونی و درونی بسیاری شده است. بدیهی است که با چنین تحولاتی در شهرها، بافت تار یخی شهر و ساختارهای ارزشمند آنکه زمانی به عنوان یک کلیت شهری، حیاتی کارآمد داشت در وجوه کالبدی و کاربردی دچار دگرگونی شد. به دنبال این تحوالت در فضاهای شهری بافت تار یخی، شکاف بین این بافت و شهر معاصر بیشازپیش افزایش یافته و منجر به بروز مشکال تی در ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در شهرهای تار یخی شده است که نمیتوان به راحتی از کنار آن عبور کرد. هدف این مقاله شناسایی عوامل بروز این گسست به ویژه در ابعاد اجتماعی و فرهنگی در بافتهای تار یخی شهرهای ایران و ارایه راهکارهایی جهت تقویت نقش مرا کز مذهبی به منظور رجوع به مفاهیم عمیق شهرسازی اسامی ایران است. بر این اساس محله پشت گنبد به عنوان یکی از محات تار یخی در شهر اصفهان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. روش مورد استفاده در این مطالعه توصیفی- تحلیلی بوده و گردآوری داده ها به صورت اسنادی و میدانی صورت پذیرفته است.