تاثیر تمرین شنا بر بیان ژن های ان- کادهرین، بتا- کاتنین و امرین در بافت بطن چپ قلب موش های صحرایی نر

فعالیت بدنی و تمرینات ورزشی با کاهش عوامل خطرزا، نقش حفاظتی در برابر بیماری های قلبی- عروقی ایفا می‌کنند. شنا به عنوان یکی از بهترین فعالیت های هوازی و یک روش تمرینی برای جلوگیری و درمان بیماری‌های قلب توصیه گردیده است. بنابراین هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین شنا بر بیان ژن‌های ان- کادهرین، بتا-کاتنین و امرین در بطن چپ عضله قلبی موش‌های صحرایی نر ویستار می‌باشد.

در این مطالعه تجربی، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (8 هفته‌ای) با میانگین وزن (33±237 گرم) به صورت تصادفی در سه گروه کنترل (8)، کنترل 8 هفته‌ای (8) و تمرین شنا (8) قرار گرفتند. گروه تمرین در یک برنامه 8 هفته‌ای شنا (هر هفته 5 جلسه 30 دقیقه‌ای با شدت متوسط) شرکت کردند و گروه کنترل به زندگی معمول خود ادامه دادند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بافت قلب موش‌ها برداشت و بیان ژن‌های ان- کادهرین، بتا-کاتنین و امرین با استفاده از روش بررسی شد. داده‌ها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد (P<0.05).

نتایج تحقیق نشان داد بیان ژن‌های ان-کادهرین و بتا-کاتنین در گروه تمرین شنا به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود، ولی بیان ژن امرین به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود.

بر اساس این یافته‌ها، به‌ نظر می‌رسد 8 هفته تمرین شنا با افزایش بتا-کاتنین و ان-کادهرین روش کارآمدی در بهبود ساختار و عملکرد سلول‌های عضله قلب باشد.