بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی مولد ESBL و تعیین ارتباط آنزیمی با نوع نمونه بالینی

تفاوت در نوع ایزوله بالینی ممکن است در فراوانی آنزیم‌های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) در برخی باکتری‌های گرم منفی موثر باشد. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های بالینی مولد ESBL و تعیین ارتباط آنزیمی با نوع نمونه بالینی می‌باشد.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، باکتری‌های اشریشیا‌کلی، سودوموناس آیروژینوزا، آسینتوباکتر بومانی، کلبسیلا پنومونیه و انتروباکترکلوآکه با استفاده از آزمون‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. برای تعیین سویه‌های ESBL از آزمون دیسک ترکیبی استفاده گردید. همچنین به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها، از آزمون Chi-Square با دامنه معنی داری 5/0 ≤Pاستفاده شد.

از مجموع270 ایزوله گرم منفی جدا گردیده، 95 ایزوله 18/35 درصد تولید کننده آنزیم ESBL بودند. از این 95 ایزوله، 28 ایزوله 47/29درصد اشریشیا‌‌کلی، 22 ایزوله 15/23 درصد سودوموناس آیروژینوزا، 19 ایزوله 20 درصد آسینتوباکتر بومانی، 17 ایزوله 89/17درصد کلبسیلا پنومونیه و 9 ایزوله 3/33 درصد انتروباکتر‌کلوآکه بودند. ارتباط معنی‌داری بین حضور آنزیم ESBL با نوع نمونه بالینی مشاهده گردید، به طوری که ایزوله‌های دارای این آنزیم در نمونه‌های زخم و ادرار دارای بیشترین فراوانی بودند.

با توجه به مشاهده ارتباط بین نوع نمونه بالینی و فراوانی آنزیم ESBL در سویه‌های مقاوم، برخی عوامل محیطی و متغیرهای زمینه‌ای مانند نوع نمونه بالینی می‌توانند فراوانی آنزیم‌ ESBL را افزایش دهند.