تعیین میزان کلونیزاسیون بینی با استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در کادر درمانی بیمارستان های سینا و امام رضا در سال 1396

استافیلوکوک اوریوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) بیشترین پاتوژن مقاوم به ضدمیکروبی در بیمارستان‌ها شناخته شده است که ممکن است هم کادر درمان و هم بیماران را آلوده کند. همچنین شایع‌ترین محل کلونیزاسیون آن قسمت قدامی بینی و حلق است. به منظور پیشگیری و کنترل عفونت و تعیین نقش پرسنل درمانی بعنوان حاملین عفونت، این مطالعه با هدف تعیین میزان کلونیزاسیون بینی با MRSA در کادر درمانی بیمارستان‌های سینا و امام رضا تبریز در 1396 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی که به بررسی 400 نفر پرداخته است، از تمام کادر درمانی بیمارستان‌های سینا و امام رضا در سال 1396 که مایل به شرکت در این مطالعه بودند با وارد کردن سواپ سر پنبه‌ای استریل به ناحیه قدامی بینی نمونه‌گیری انجام شد. سپس بلافاصله در آزمایشگاه در محیط مانیتول سالت آگار و بلاد آگار به مدت 24 ساعت کشت داده شد و به مدت 48 تا 72 ساعت انکوبه گردید. جهت تعیین سویه‌های MRSA از روش دیسک سفوکسیتین در محیط کشت مولر هینتون آگار استفاده گردید. از روش های آماری توصیفی و آزمون Chi2 برای آنابیز آماری استفاده شد. مقادیر p-value کمتر از 05 /0 معنی‌دار تلقی شد.

55 درصد افراد (220 نفر) ناقل استافیلوکوکوس اوریوس بودند که میانگین سنی آنان 27/38±72/8 سال و 8/61 درصد آنها مرد بودند. در افراد ناقل فراوانی محل بخش خدمت افراد، بخش داخلی بود. و شایع‌ترین بیماری سیستمیک دیابت بود. 8/41 درصد سابقه بستری قبلی بیمارستانی و2/78 درصد مصرف آنتی‌بیوتیک داشتند. همچنین مقاومت به متی‌سیلین، در 7/32 درصد افراد مشاهده گردید.

کنترل مرتب عوامل عفونی و استفاده به جا از آنتی‌بیوتیک می‌تواند در کنترل ناقلین و حتی موارد مقاوم به دارو (MRSA) موثر باشد.