بررسی مقایسه ای استرس، اضطراب و افسردگی در سالمندان ساکن آسایشگاه و ساکن منزل

 افزایش جمعیت سالمند در کشور همراه با انواع بیماری ها و مشکلات تهدید کننده جسم و روان آن ها از یکسو و از سوی دیگر، تحولات اجتماعی اقتصادی و تغییر شیوه زندگی فردی و خانوادگی، باعث افزایش تعداد موسسات نگهداری سالمندان شده است. پژوهش حاضر با در نظر گرفتن اهمیت تاثیر محیط زندگی بر جنبه های مختلف سلامت روان، به بررسی و مقایسه میزان استرس، اضطراب، افسردگی سالمندان ساکن آسایشگاه و ساکن منزل پرداخته است.

این پژوهش نوعی مطالعه توصیفی مقایسه ای بود که به صورت مقطعی در سال 1396 انجام شد، جامعه آماری، کلیه سالمندان شهر تهران بودند. با استفاده از فرمول کوکران، 436 سالمند (218 سالمند ساکن آسایشگاه و 218سالمند ساکن منزل) در تهران، با روش نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه (DASS-21)، توسط پژوهشگران به صورت رودررو تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون تی مستقل پردازش شدند.

میانگین سن سالمندان ساکن آسایشگاه 72/1 و سالمندان ساکن منزل 68/8 بود. همچنین میانگین و انحراف معیار اضطراب، استرس، افسردگی سالمندان ساکن آسایشگاه (11/34±37/75)، بیش از سالمندان ساکن منزل (5/64±26/68) بود و این تفاوت ها در سطح (05/ P≤0) معنی دار است.

نتایج این مطالعه نشان داد استرس، اضطراب و افسردگی در سالمندان ساکن آسایشگاه بیشتر از سالمندان منزل است. بنابراین مشارکت خانوادگی در جهت تدارک رفاه و آسایش روانی سالمند، حمایت مسیولان با پوشش بیمه ای مناسب برای سالمندان، ایجاد مراکز مراقبتی و خدمت رسانی روزانه و حمایت از مراقبت کنندگان خانوادگی برای رسیدن به سطح بالاتری از بهداشت روان در این گروه، می تواند موثر واقع شود.