بررسی علل انصراف از تحصیل دستیاران دانشگاه علوم پزشکی

اخذ تخصص در ایران یکی از مهمترین دغدغه های پزشکان عمومی است با اینحال، در برخی موارد، دستیاران پس از قبولی در تخصص انصراف می دهند؛ لذا بران شدیم به ریشه یابی و بررسی علت انصراف دستیاران پزشکی از تحصیل بپردازیم.

این پژوهش یک مطالعه مقطعی می باشد که در نیمه اول سال 1397 بر روی کلیه دستیاران تخصصی انصرافی 5  سال اخیر 1392 تا 1396 دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده هایک پرسشنامه محقق ساخته بود. . داده ها پس از جمع آوریوارد نرم افزار SPSS نسخه 16 کردید و سپس مورد آنالیز قرار گرفت.

در این مطالعه62 دستیار تخصصی که در فاصله سالهای 92 تا 96 به علل مختلف انصراف داده یودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی این افراد 16/5±32  بود که دامنه آن بین 25 تا 45 قرار داشت. از این تعداد 34 نفر (8/54%) مرد بودند. تعداد 48 نفر (4/77%) از شرکت کنندگان متاهل بودند. از نظر سهمیه مورد پذیرش در آزمون دستیاری، 39 نفر (9/62) سهمیه آزاد و 19 نفر (6/30 %) سهمیه مناطق محروم و بقیه افراد سایر سهمیه ها را شامل می شدند. بیشترین انصراف مربوط به طب اورژانس و سپس کودکان بود. حدود 70 % تمایل داشتند مجددا در آزمون شرکت کنند. همچنین، رادیولوژی و پوست بیشترین رشته مورد علاقه بود. عدم علاقه شخصی و مشکلات خانوادگی و کشیک ها  در دستیاران شایع ترین علل انصراف بودند.

نتیجه گیری:

 یافته های مطالعه حاضر حاکی از آن بود که بیشترین انصراف از تحصیل در میان دانشجویان تخصص به ترتیب مربوط به رشته های طب اورژانس و کودکان، داخلی و روان پزشکی بود. عدم علاقه شخصی و مشکلات خانوادگی و کشیک های طولانی بخش در دستیاران به ترتیب شایع ترین علل انصراف بودند. نتایج این مطالعه می تواند دستاوردهایی را برای سیاست گذاران آموزش دستیاری و به خصوص مسیولان دانشگاه های علوم پزشکی به همراه داشته باشد.