مروری بر آزادسازی یون های دارای سمیت سلولی از وایرهای ارتودنسی ثابت در محیط های آزمایشگاهی

استفاده از آلیاژهای فلزی جزء جدایی ناپذیر در درمان ارتودنسی است. به منظور تکمیل دوره ی درمان این آلیاژهای فلزی برای مدت زمان طولانی در بیماران ارتودنسی استفاده می شوند و تماس مستقیم با بزاق و مواد غذایی سبب ایجاد خوردگی فلزات و آزادسازی یون ها می گردد و ازآنجایی که افزایش میزان یون های آزادشده، باعث ایجاد حالت سایتوتوکسیک برای بدن می شود، مطالعه مروری حاضر به طور مختصر به بررسی آزادسازی یون های دارای سمیت سلولی از وایرهای ارتودنسی ثابت در محیط های آزمایشگاهی پرداخته است. طی این مطالعه مروری، مقالات مرتبط با کلیدواژه های: لوازم ارتودنسی، یون کروم، یون نیکل، آزادسازی یون های فلزی، بزاق و درمان ارتودنسی در پایگاه های فارسی: مگیران، نورمگز، ایرانداک، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و با کلیدواژه های  Orthodontic appliances، Chromium Ions، Nickel Ions، Metal Ions Release،Saliva  وOrthodontic Treatment   از پایگاه های معتبر خارجی: Google scholar, Scopus, pubmed, ISIطی سال های 2001 تا 2019 یافت شدند و به بررسی 21 مقاله مرتبط در این زمینه پرداخته شد. یافته های استخراج شده از مطالعات نشان داد که طی درمان ارتودنسی یون های فلزی ازجمله؛ نیکل، کروم و کبالت از اجزایی همچون؛ براکت، سیم و باندهای ارتودنسی آزاد می شوند و با توجه به اینکه می توانند سبب ازدیاد حساسیت و شرایط سایتوتوکسیک شوند از اهمیت اساسی برخوردارند. بنابراین نیازمند انجام مطالعات بیشتری در خصوص بررسی تاثیر ابعاد مختلف آزمایشگاهی از جمله تاثیرات دما، زمان های متغیر و انواع برندهای دهان شویه می باشد تا جهت شناسایی و تشخیص دقیق تر میزان آزادسازی یون های سمی کمک کند.