ارزشیابی و اولویت بندی سیاست های سازگاری کشاورزی با تغییرات اقلیم در استان فارس

نظارت و ارزشیابی سیاست های سازگاری عملکردهای مختلفی از جمله تشخیص و درک نیاز به مداخله، تسهیل طراحی سیاست های سازگاری جدید و یا توجیه تخصیص بودجه را با خود به همراه داشته باشد. از این رو، هدف این مطالعه ارزشیابی سیاست های سازگاری با تغییر اقلیم در بخش کشاورزی بود. برای این منظور، از رویکرد تجزیه و تحلیل چندمعیاره و از روش پرامتی استفاده گردید. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای متشکل از 86 سیاست سازگاری در قالب 5 دسته بندی شامل سیاست های مالی و اعتباری، تحقیقات، برنامه ریزی و فناوری، زیرساختی و حفظ منابع پایه ای آب و خاک، آموزشی-ترویجی و سیاست های نهادی و دربرگیرنده ی معیارهای اثربخشی، فوریت، کارآیی، قدرت، اثرات جانبی، انصاف و برابری، انعطاف پذیری، مشروعیت سازمانی و امکان پذیری انجام گردید. نمونه های تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار Visual PROMETHEE استفاده گردید. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که معیار اثربخشی مهم ترین معیار بوده است. براساس یافته ها در سیاست های مالی و اعتباری "اعطای تسهیلات کم بهره به منظور اولویت رعایت الگوی کشت بهینه ملی و منطقه ای" از جمله ی مهم ترین سیاست ها بوده است. در بین سیاست های تحقیقات، برنامه ریزی و فناوری، "برنامه ریزی جهت تلفیق دانش بومی و مدرن کشاورزی به منظور معرفی گزینه های جدید برای سازگاری یا مقابله با تغییر اقلیم"، در سیاست های زیرساختی "نصب کنتورهای هوشمند بر روی چاه های آب کشاورزی به منظور تحویل حجمی آب" و همچنین، در سیاست های نهادی "بازنگری در روند ارایه مجوز برداشت آب های سطحی و زیرزمینی به منظور کشاورزی" از مهم ترین سیاست ها بودند.