بررسی رابطه بین سلامت روان و جهت گیری مذهبی با راهکارهای شناختی-هیجانی در بین دانشجویان پزشکی کارآموز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سلامت روان و ارتقای آن در سطح جامعه از مهم‌ترین پیام‌ها و وظایفی است که سازمان بهداشت جهانی بر عهده همه دولت ها گذاشته است. همچنین جهت‌گیری مذهبی (درونی و بیرونی) یکی از عوامل تاثیرگذار بر رفتار و شناخت است. ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سلامت روان و جهت‌گیری مذهبی با راهکارهای شناختی-هیجانی در بین دانشجویان رشته پزشکی کارآموز دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است که به‌روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به این صورت که از بین 12 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی پنج بیمارستان؛ و از بین تمام کلاس‌های آموزشی بیمارستان، دو کلاس و در هر کلاس دوسوم دانشجویان به‌صورت کاملا تصادفی انتخاب شدند و پرسش ‌نامه‌های پژوهش‌ بین 200 نفر از آنان توزیع و 150 پرسش‌‌نامه کامل و صحیح دریافت شد. ابزارهای استفاده‌شده شامل سنجش سریع علایم سطح اول DSM-5، پرسش‌ نامه جهت گیری مذهبی و پرسش نامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان بود و برای تحلیل داده‌ها نیز از روش های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها:

 نتایج نشان داد که بین سلامت روان با تنظیم شناختی-هیجانی رابطه منفی معنادار و بین جهت گیری مذهبی با تنظیم شناختی-هیجانی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین بین سلامت روان با جهت گیری مذهبی و بین سلامت روان با جهت‌گیری مذهبی درونی نیز رابطه معناداری وجود داشت ولی بین سلامت روان با جهت گیری مذهبی بیرونی رابطه وجود نداشت.

نتیجه‌گیری:

 نتایج این بررسی نشان داد که سلامت روان و جهت گیری مذهبی عواملی مهم در رابطه با استفاده از راهکارهای شناختی-هیجانی هستند.