شناسایی ترکیبات موثر و اثر ضدباکتریایی عصاره های الکلی میوه کاکتوس اپونتیا ایندیکا در شرایط برونتنی

 گیاهان دارویی از بزرگ‌ترین ثروت‌های کشاورزی هستند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ضد باکتریایی میوه اپونتیا ایندیکا (Opuntia indica) و شناسایی ترکیبات آن بود.

 عصاره‌گیری به روش خیساندن در اتانول و متانول و اثر ضد باکتریایی با انتشار چاهک و میکرودایلوشن با تعیین کمترین غلظت مهارکننده (MIC: Minimum Inhibitory Concentration) و کمترین غلظت کشنده (MBC: Minimum Bactericidal Concentration) بررسی شد. ترکیبات عصاره‌ها با کروماتوگرافی گازی با طیف‌سنجی جرمی ارزیابی شد. میانگین‌ها با آزمون آنووا در سطح معنی‌داری کمتر از 5 درصد مقایسه شد.

یافته‌ها: 

غلظت 1000 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر هر دو عصاره رشد استافیلوکوکوس اوریوس و اشرشیاکلای و همین غلظت عصاره متانولی رشد سودوموناس ایروژینوزا را مهار کرد. میزان کمترین غلظت مهارکنندگی عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اوریوس و سودوموناس آیروژینوزا 125 و علیه اشرشیاکلای 250 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. غلظت‌های 250 و 500 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر عصاره اتانولی استافیلوکوکوس اوریوس و اشرشیاکلای را مهار کرد، اما روی سودوموناس آیروژینوزا موثر نبود. میزان کمترین غلظت کشنده عصاره متانولی علیه استافیلوکوکوس اوریوس و سودوموناس آیروژینوزا 250 و علیه اشرشیاکلای 500 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. همچنین کمترین غلظت کشنده عصاره اتانولی علیه اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اوریوس 500 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود، اما روی سودوموناس آیروژینوزا موثر نبود. بوتینوییک اسید، دی‌هیدروکسی پیران، ترکیبات استری و پنتادکانتریول در عصاره اتانولی و استیک اسید، فوران کربوکسی آلدیید، فوران دی‌اون، اریتروفورانوز، فورفورال، اکسیران، تیران و ترکیبات پیرازین در عصاره متانولی شناسایی شدند.

نتیجه‌گیری: 

عصاره متانولی میوه کاکتوس اپونتیا ایندیکا و مواد موثر فعال آن برای کنترل عفونت‌های انسانی پس از انجام آزمایش‌های درون‌تنی پیشنهاد می‌شوند.