تاثیر مکمل سازی Q10 بر پاسخ ناشی از ورزش،بر برخی شاخصهای ضدالتهابی، لکوسیتوز و آسیب عضالنی و کبدی مردان دونده

بروز آسیب‌های سلولی در بافت‌های مختلف بدن و پاسخ التهابی طی رقابت‌های ورزشی شدید مانند رقابت دو نیمه‌استقامت، امری بدیهی است. بنابراین هدف تحقیق حاضر تعیین تاثیر دریافت یک روزه (حاد) و 14 روزه کوآنزیم Q10 بر برخی شاخص‌های ضدالتهابی، التهابی و آسیب عضلانی و کبدی مردان دونده نخبه پس از رقابت دوی 3000 متر بود.

روش‌‌کار‌:

 در مطالعه‌ نیمه‌تجربی حاضر، 18 مرد دونده میان‌مسافت (سن 24-19 سال، درصد چربی 9-7% و اکسیژن مصرفی بیشینه 58-62 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به صورت تصادفی و دوسویه‌کور در دو گروه نه نفری همگن کوآنزیمQ10 یا شبه‌دارو (5 میلی‌گرم/کیلوگرم/وزن بدن/روز) جایگزین شدند. همه‌ آزمودنی‌ها پس از یک و 14 روز مصرف کوآنزیم Q10 یا شبه‌دارو در یک پروتکل وزرشی شبه‌رقابتی (دویدن 3000 متر) شرکت کردند. تعداد لکوسیت‌ها، اینترلوکین-10 (IL-10)، اسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) هر دو گروه قبل و 24 ساعت بعد از دو وهله رقابت دو 3000 متری در ابتدا و انتهای دو هفته مکمل‌سازی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر، تعقیبی بونفرونی و تی مستقل بررسی شد (p<0.05).

یافته‌ها: 

مکمل‌سازی کوتاه مدت کوآنزیم Q10 ، افزایش ناشی از ورزش AST و ALT و تعداد لکوسیت‌ها پس از رقابت دو 3000 متر را به طور معنی‌داری کاهش داد. با این حال، مکمل‌سازی حاد تاثیر معنی‌داری بر هیچ یک از شاخص‌ها نداشت. همچنین، مکمل‌سازی کوتاه مدت تاثیر معنی‌داری بر غلظت استراحتی و پاسخ ناشی از ورزش IL-10 نداشت.

نتیجه‌گیری: 

مکمل‌سازی کوتاه‌ مدت کوآنزیم Q10 می‌تواند موجب کاهش غلظت و پاسخ نشانگرهای التهابی، آسیب کبدی و عضلانی به فعالیت ورزشی رقابتی و وامانده‌ساز گردد.