پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته مراجعه کننده به بخش مراقبت تسکینی براساس اضطراب و افسردگی

 مراقبت تسکینی رویکردی جامع شامل مدیریت و مراقبت از نیازهای جسمانی، روانی، اجتماعی و معنوی جهت ارتقا و حفظ کیفیت زندگی افرادی با بیماری‌های پیشرفته و خانواده آنان است که سرطان نیز ازجمله آن‌ها به‌شمار می‌رود؛ ازاین‌رو پژوهش حاضر به‌منظور بررسی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته، مراجعه‌کننده به بخش مراقبت تسکینی و پیش‌بینی آن براساس اضطراب و افسردگی اجرا شد.

 این پژوهش از نوع مقطعی‌ و همبستگی بود. تعداد 150 نفر از بیمارانی که از مهر تا آذر 1397 به بخش طب تسکینی بیمارستان فیروزگر تهران مراجعه کردند، به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده و تحت مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه کیفیت زندگی مک‌گیل (1995) و پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی زیگموند و اسنیت (1983) به‌کار رفت. داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بررسی و آزمون شد (0٫05<p).

 نتایج حاصل از انجام این پژوهش نشان داد که بین اضطراب (0٫01>p و 0٫33-=r) و افسردگی (0٫01>p و 0٫37-=r) با کیفیت زندگی شرکت‌کنندگان رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین، اضطراب (0٫002=p و 0٫248- =B) و افسردگی (0٫001˂p و 0٫298- =B) توانسته‌اند 19درصد از واریانس متغیر ملاک یعنی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته را پیش‌بینی کنند.

 باتوجه به نتایج مطالعه، بیماران مراجعه‌کننده به بخش مراقبت تسکینی دارای کیفیت زندگی نسبتا ضعیفی هستند و اضطراب و افسردگی قادر به پیش‌بینی کیفیت زندگی آ‌نان است؛ بنابراین، ارزیابی و سنجش سطح علایم روان‌شناختی ازجمله اضطراب و افسردگی و اقدامات روان‌درمانی مناسب جهت کاهش آن‌ها می‌تواند به‌صورت غیرمستقیم موجب بهبود کیفیت زندگی بیماران شود.