شیوع انطباق های خانوادگی و ارتباط آن با شدت اضطراب کودکان مضطرب

مطالعات گذشته نقش انطباق خانوادگی در هر یک از اختلال های اضطرابی دوره کودکی را مشخص نکرده اند. به همین خاطر، هدف پژوهش حاضر بررسی میزان انطباق خانوادگی و ارتباط آن با شدت اضطراب کودکان مضطرب بود.

پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامی دانش آموزان پایه اول دبستان شهر ملایر تشکیل داده بودکه به شیوه خوشه ای تصادفی، 488 نفر انتخاب شده بودند و از بین آن ها تمامی 127 کودک دچار اضطراب موردمطالعه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه اضطراب اسپنس (اسپنس، 1998) و پرسشنامه انطباق خانوادگی (لبوویتز و همکاران، 2013). برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

نتایج این بررسی نشان داد که تمام والدین کودکان مضطرب، مرتکب انطباق خانوادگی می شدند، همچنین، بیشترین انطباقی که توسط والدین انجام می شد، اطمینان دهی بود. همچنین انطباق های خانوادگی با همه مشکلاتی اضطرابی (به جز اضطراب فراگیر) ارتباط مثبت و معناداری داشت (0/05 <p).

نتیجه گیری: 

انطباق های خانوادگی در بین خانواده های کودکان مضطرب به صورت کامل شایع است و با تسهیل اجتناب، به تداوم مشکلات اضطرابی کودکان کمک می کنند.