اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افسردگی، استرس و اضطراب افراد تراجنسی مرد به زن

 افسردگی، اضطراب و استرس را می توان به عنوان اختلالات شایع روان پزشکی در افراد تراجنسی عنوان کرد. افسردگی و بدنبال آن استرس و اضطراب با کاهش اعتماد به نفس و افزایش بروز سایر اختلالات روانپزشکی در این گروه از اقلیت ها همراه است. یکی از رویکردهای روان درمانی که اثر بخشی آن در درمان این اختلالات به اثبات رسیده است، روان درمانی شناختی- رفتاری است. هدف از این مطالعه اجرای گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افراد تراجنسی می باشد.

 دراین مطالعه مداخله ای نیمه تجربی قبل و بعد بدون گروه شاهد، 13 فرد تراجنسی مراجعه کننده به سازمان بهزیستی استان تهران در سال 97 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابتدا فرم جمعیت شناختی، پرسشنامه های افسردگی بک، استرس ادراک شده کوهن و اضطراب بک توسط این افراد تکمیل گردید و سپس 8 جلسه گروه درمانی برگزار شد. محتوای جلسات، بر پایه پروتکل شناخت درمانی مایکل فری و در چارچوب طرح درمانی ویلدرموت طراحی گردید. بعد از اتمام جلسات مجددا تکمیل پرسشنامه ها صورت گرفته و اطلاعات با استفاده از آنالیز توصیفی و آزمون تی زوجی نرم افزار SPSS نسخه 19 آنالیزشد.

 نتایج به دست آمده حاکی از آن است که اختلاف میانگین افسردگی قبل و بعد از مداخله معنی دار می باشد (008/0=P)، در بعد اضطراب نیز نتایج معنی دار می باشد (000/0=P)، اما در بعد استرس نتایج معنی دار نبوده است (302/0=P).

 یافته های مطالعه نشان داد که گروه درمانی شناختی - رفتاری سبب کاهش معنادار افسردگی و اضطراب افراد تراجنسی شده است ولیکن در بعد استرس، علیرغم کاهش میانگین، نتایج معنادار نبود; لذا پیشنهاد می شود از این روش به طور جامعتر در افراد تراجنسی به منظور کاهش اضطراب و افسردگی و بطور ثانویه افزایش کیفیت زندگی استفاده نمود.