مقایسه اثر بخشی تکنیک آموزش توجه و آموزش ایمن سازی روانی بر اضطراب و نگرانی نوجوانان

اضطراب و نگرانی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان نوجوان را تحت تاثیر قرار می دهد. در این راستا روش‌های درمانی مختلفی از جمله ایمن‌سازی روانی و آموزش توجه برای کاهش اضطراب و نگرانی از سوی پژوهشگران پیشنهاد شده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه و بررسی اثربخشی این دو روش درمانی بر نگرانی و اضطراب دانش‌آموزان نوجوان استعداد درخشان مراغه بود.

این پژوهش، یک مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش‌آموزان نوجوان استعداد درخشان شهر مراغه تشکیل دادند. از جامعه مذکور تعداد 45 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در سه گروه جایگزین شدند. دو گروه درمانی، درمان‌های فوق را دریافت کردند و برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های نگرانی پنسیلوانیا (میر و همکاران، 1990) و پرسشنامه‌ی اضطراب (بک و همکاران 1998) را تکمیل کردند. داده‌های پژوهش از طریق تحلیل واریانس چند عاملی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.

نتایج مطالعه نشان داد که هر دو درمان در مقایسه با لیست انتظار، موفق به کاهش علایم دانش‌آموزان(0001/0p<) شد. همچنین نتایج نشان داد تکنیک آموزش توجه در متغیر نگرانی بیشتر از درمان ایمن‌سازی موثر بود.

به عنوان نتیجه‌گیری می توان گفت، هر دو روش آموزش توجه و ایمن‌سازی روانی در کاهش شدت نگرانی اثر بخش بودند و تکنیک آموزش توجه می تواند به عنوان یکی از تکنیک‌های موثر در کاهش نگرانی دانش‌آموزان در نظر گرفته شود.