سوررئالیسم در رمان ملکوت بهرام صادقی

سورریالیسم به ادبیات و هنر از منظر روانشناسانه می پردازد، مسایل ذهنی و روانی را در آن برجسته می کند و به روان ناخودآگاه و خواب و رویا اهمیت بسیار می دهد. آن آفرینش هنری بدون هرگونه نظارت عقل و محدودیت های عرفی و اخلاقی است و هذیان وار و رویاگونه لحظه های گذرا و ناب ذهن را ثبت می کند تا واقعیت برتر را برسازد. در این مقاله، رمان «ملکوت» نوشته بهرام صادقی به روش توصیفی-تحلیلی از دیدگاه سورریالیسم تحلیل شده است. نگارندگان می خواهند به این پرسش اصلی پاسخ دهند که چه ویژگی ها و شاخصه هایی باعث شده است که این رمان، سورریالیستی قلمداد شود؟ نتیجه بررسی ها نشان می-دهد نتیجه بررسی ها نشان می-دهد که بهره گیری از ویژگی ها و شگردهایی چون نگارش خودکار، خواب و رویا، امر شگفت و حیرت زا، عشق اروتیک و ستایش زن، طنز و جنون، مکان های عجیب و غریب، درآمیختن واقعیت با خیال و نبود زمان گاهنامه ای، ملکوت را به رمانی سورریالیستی بدل کرده است.