بررسی عملکرد متقاضیان آیلتس در بخش 2 نوشتاری آزمون آیلتس آکادمیک با به کارگیری دو مدل ارزیابی پویا در مقایسه با ارزیابی ایستا

با توجه به استفاده از روش ارزیابی پویا در سنجش زبان ⸲ پژوهش حاضر با به کار گیری روش ترکیبی به بررسی تاثیراحتمالی مدل های تعاملی و تداخلی به عنوان دو روش منشعب ارزیابی پویا برعملکرد شرکت کنندگان ⸲دربخش2 نوشتاری دانشگاهی (آکادمیک) آزمون آیلتس می پردازد. همچنین⸲ این پژوهش به مقایسه کارایی این مدل های پویا و روش ارزیابی ایستا در بهبود عملکرد کلی شرکت کنندگان آیلتس در بخش دوم نوشتاری دانشگاهی این آزمون بر اساس ملاک و معیارهای ارزشیابی نوشتاری آیلتس می پردازد. در این پژوهش از روش پیش آزمون- آموزش- پس آزمون استفاده شد.همچنین⸲ با استفاده ازیادداشت های میدانی به عنوان یک راهکار بررسی اعتبار⸲ یک تحلیل کیفی صورت گرفت. برای انجام این پژوهش ⸲ 54 متقاضی ایرانی آزمون آیلتس(26مرد و 28 زن) که بین 19 تا 35 سال سن داشتند بطور تصادفی به یک گروه کنترل و دو گروه آزمایش 18 نفره تقسیم شدند. درابتدا⸲ به منظور ارزیابی مهارتهای نوشتاری اولیه همه شرکت کنندگان⸲ یک پیش آزمون انجام شد. سپس⸲ گروه های آزمایش بر اساس شیوه های تعاملی وتداخلی مورد آموزش قرار گرفتند؛ درحالیکه گروه کنترل هیچگونه آموزش پویا محوری بر مبنای مدل های تعاملی وتداخلی نداشت . بلکه طبق شیوه آموزشی سنتی ایستا آموزش دیدند. درپایان با انجام یک پس آزمون ⸲ کارایی روش های آموزشی بررسی شد. نتایج کمی پژوهش ⸲ نشان داد که عملکرد نوشتاری گروه تداخلی بطور چشمگیری بهتر از عملکرد گروه کنترل بود. اما⸲ هیچگونه تفاوت آماری معناداری بین عملکرد دو گروه آزمایش پویا مشاهده نشد. یافته های کیفی به دست آمده موید نتایج کمی پژوهش مبنی بر عملکرد بهتر نوشتاری شرکت کنندگان در آزمون آیلتس⸲ پس از آموزش پویا در مقایسه با روش ایستا بود. یافته های این مطالعه کمی و کیفی نکات آموزشی مفیدی برای اساتید آیلتس در بردارد.