ارزیابی برون تنی و درون تنی برخی از ضد میکروب ها و ضد عفونی کننده ها در برابر پاتوژن های باکتریایی از زخم های سم در گاو شیری

لنگش در گاو شیری در سراسر جهان شیوع دارد و دارای پیامدهای جدی اقتصادی و رفاه حیوانات است. با این وجود، این یک مشکل نادیده گرفته و کم مطالعه شده گاوهای شیری در پاکستان است.

این مطالعه به منظور ارزیابی برخی از ضد میکروب ها و ضد عفونی کننده ها در شرایط برون تنی و درون تنیبر پاتوژن های باکتریایی از زخم های سم در گاوهای شیری تجاری، انجام شد.

برای مطالعات برون تنی، 23 جدایه باکتریایی (تعداد 10 استافیلوکوکوس اوریوس، تعداد 8فوزوباکتریوم نکروفوروم، و تعداد 5 باکتروییدس) از زخم های سم، برای تست حساسیت به ضد میکروب ها و ضد عفونی کننده ها، استفاده شدند. آزمایش های درون تنی در میان 4 گروه از گاوهای شیری که از زخم های سم رنج می بردند، با تجویز ترکیب مختلف ضد میکروب ها، داروهای ضد التهاب غیر استروییدی (NSAIDs) و ضدعفونی کننده ها به صورت موضعی یا تزریقی انجام شد.

نتایج نشان داد که بیشتر جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس، فوزوباکتریوم نکروفوروم و باکتروییدس به پنی سیلین، آموکسی سیلین، تریمتوپریم + سولفامتوکسازول، اکسی تتراسیکلین و تایلوزین مقاوم بودند. سیپروفلوکساسین و جنتامایسین موثرترین ضد میکروب ها (برون تنی) علیه هر 3 پاتوژن باکتریایی بودند. مقایسه کارآیی ضدعفونی کننده ها در شرایط درون تنی نشان داد که سولفات مس موثرترین ضد عفونی کننده در برابر هر 3 عامل پاتوژن و به بعد از آن پوویدون آیداین و کلروکسیلنول بیشترین اثر را دارند. آزمایش های درون تنی نشان داد که ترکیب سیپروفلوکساسین (5 میلی گرم/کیلوگرم/روز به صورت عضلانی (IM) به مدت 7 روز)، فلونکسین مگلومین (2/2 میلی گرم/کیلوگرم/روز به صورت IM به مدت 7 روز)، و سولفات مس (محلول 5%) به عنوان حمام سم 2 بار در روز به مدت 21 روز موثرترین رژیم درمانی برای درمان لنگش در گاوهای شیری تجاری است.

نتیجه گرفته شد که آنتی بیوگرام در شرایط برون تنی و همچنین مطالعات ضد عفونی کننده ها ابزارهای مفیدی برای ارزیابی اثر بخشی ضد میکروب ها و ضد عفونی کننده های رایج استفاده شده برای درمان لنگش هستند.