ارزیابی پریوستین به عنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص اولیه آبستنی در بزها: یک مطالعه مقدماتی

پریوستین (POSTN) یک پروتئین ماتریکس خارج سلولی (ECM) است که نقش مهمی در فرایندهای متاستاتیک و مهاجرت سلول های سرطانی ایفا می کند. از آن جایی که لانه گزینی یک مکانیسم مشابه با متاستاز است، این فرضیه مطرح شده است که POSTN ممکن است که در روند لانه گزینی نیز نقش داشته باشد.

هدف از مطالعه حاضر مقایسه سطح POSTN و پروژسترون در اوایل آبستنی در بزهای دمشقی بود.

همزمان سازی فحلی در 40 راس بز با استفاده از اسفنج های بر پایه پروژسترون انجام شد و در زمان بروز علایم فحلی وادار به جفت گیری شدند. در حالی که 10 راس بز به عنوان شاهد (CON) نگهداری شدند و اجازه جفت گیری به آن ها داده نشد. نمونه های خون از ورید وداج گروه CON و بزهای فحل در روزهای 13، 15، 17، 19 و 21 پس از تلقیح گرفته شد. سطوح پروژسترون و POSTN توسط آزمون ایمونوسوربنت وابسته به آنزیم (ELISA) اندازه گیری شد. متعاقبا تشخیص آبستنی با استفاده از سونوگرافی ترنس آبدومینال در روز 50 پس از جفت گیری تایید شد.

در بزها سطح پروژسترون تحت تاثیر وضعیت آبستنی و روز مشاهده بود که بین روز مشاهده و وضعیت آبستنی برهم کنش مشاهده شد. در صورتی که سطح POSTN تنها تحت تاثیر روز مشاهده بود.

سطح پریوستین با سطح پروژسترون در فاز لانه گزینی رویان در بزها تغییر نکرد؛ با این حال، استاندارد سازی و به کارگیری روش های مختلف برای اندازه گیری POSTN در گروه بزرگی از حیوانات ممکن است به عنوان یک نشانگر زیستی، در مراحل اولیه آبستنی بزها مفید باشد.