شناسایی آسیب ها و بدکارکردی های روانشناختی دانشجویان مشروطی: مطالعه ای پدیدارشناسی

مشروط شدن، یکی از مشکلات رایج در بین دانشجویان دانشگاهی است که با گستره ای از آسیب های روانشناختی و بین فردی همراه است و عملکرد فرد را با اختلال مواجه می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی کیفی آسیب ها و بدکارکردی های روانشناختی دانشجویان مشروطی بود.

این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی تفسیری انجام گردید. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمام دانشجویان مشروطی مقطع ارشد در دانشگاه علامه طباطبایی در سال های 1396-1394 بود. روش نمونه گیری نیز نمونه گیری هدفمند بود که طی آن از بین جامعه موردنظر تعداد 16 نفر برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. همه مصاحبه ها ضبط و سپس خط به خط دست نویس شد و در نهایت با استفاده از روش تحلیل تفسیری Diekelmann و همکاران تحلیل گردید.

16 مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه منجر به شناسایی و طبقه بندی شش مضمون اصلی (آشفتگی ها و ناراحتی های روانشناختی، هیجانات ادراکی ناخوشایند، خلل های ذهنی _ شناختی، سوگ حل نشده، عزت نفس پایین، شکست ها و ناخوشایندی های ارتباطی) و 26 مضمون فرعی در زمینه ی آسیب ها و بدکارکردی های روانشناختی دانشجویان مشروطی گردید.

با تکیه بر نتایج حاصل بایستی برنامه های کارکردی با هدف اصلاح و بهبود آسیب ها و بدکارکردی های روانشناختی رایج در بین دانشجویان مشروطی طراحی و اجرایی گردد و بدین شکل کارآیی آن ها در رسیدگی به وظایف و تکالیف تحصیلی خود افزایش یابد.