نقش فرهنگ در پیش گیری از شرط بندی در ورزش

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی نقش فرهنگ در پیش گیری از شرط بندی در ورزش بود.

روش شناسی:

 روش انجام تحقیق توصیفی از نوع تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی بود که به روش میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل متخصصین مرتبط با حوزه های فرهنگ و ورزش، (اساتید و دانشجویان دکتری در رشته های تحصیلی علوم اجتماعی، تربیتی، فرهنگی، جامعه شناسی، روان شناسی، علوم ورزشی و علوم دینی) بودند که تعداد 217 نفر به عنوان نمونه تحقیق به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوی آن ضمن بررسی دقیق متون و ادبیات تحقیق، پس از نظرخواهی از اساتید و متخصصین تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (94/0) محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و روش های آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم) استفاده شد. 

یافته ها:

 یافته های تحقیق نشان داد مهمترین نقش های فرهنگ در پیش گیری از شرط بندی به ترتیب شامل ارزش های بنیادین (90/0)، جامعه پذیری و کنترل رفتار (89/0)، هویت بخشی (86/0)، ایجاد تغییر (82/0)، عوامل و شیوه های انگیزشی (78/0) و ایجاد ثبات اجتماعی (67/0) بودند.

نتیجه گیری: 

با توجه به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت با داشتن فرهنگ غنی و گسترش آن در تمامی سطوح جامعه، می توان از شرط بندی در ورزش پیش گیری نمود.