تاثیر هیجان بر رضایت از بازی و قصد بازگشت برحسب موقعیت های برد و باخت در بین هواداران فوتبال

هدف این پژوهش تاثیر هیجان بر رضایت از بازی و قصد بازگشت برحسب موقعیت های برد و باخت در بین هواداران فوتبال بود.  

روش شناسی: 

این پژوهش برحسب هدف کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را هوادران تیم های فوتبال پرسپولیس و استقلال تهران در فصل 99-98 تشکیل می دادند. حجم نمونه بر مبنای نرم افزار SPSS Sample Power برای هر تیم به تفکیک برابر با 277 نفر در مجموع (554 نفر) برآورد گردید. روش نمونه گیری به صورت در دسترس و پس از پایان بازی هنگام خروج از ورزشگاه (ورزشگاه آزادی تهران) انجام شد. برای آزمون مدل از روش مدلسازی معادله ساختاری و آزمون کایی اسکویر استفاده شد.

یافته ها:

 با استناد به نتایج آزمون کایی اسکویر مشخص گردید که روابط ساختاری موقعیت های برد و باخت در ارتباط بین هیجان ها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت متفاوت است. براین اساس می توان گفت که موقعیت های برد و باخت نتیجه تاثیر هیجان ها بر رضایت از بازی و قصد بازگشت را تعدیل می کند. در این بین با استناد به نتایج مدل ساختاری مشخص گردید که تاثیر هیجان های منفی بر رضایت از بازی در موقعیت باخت (676/=0- ضریب بتا)  بیشتر از موقعیت برد (406/=0- ضریب بتا)  است، تاثیر هیجان های مثبت بر رضایت از بازی در موقعیت باخت (145/=0 ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد (203/=0 ضریب بتا) است، تاثیر رضایت از بازی بر قصد بازگشت در موقعیت باخت (460/=0 ضریب بتا) کمتر از موقعیت برد (720/=0 ضریب بتا) بود.

نتیجه گیری: 

براین اساس باشگاه های ورزشی نیازمند آن هستند که حالت عاطفی و احساسی هواداران ورزشی را طی بازی با استفاده از افزایش خدمات فرعی از طریق پیشبرد بهتر رویدادهای ورزشی تقویت کنند.