اثر تکلیف ثانویه شناختی بر زمان مرحله استانس گام برداری افراد سندرم داون

محدودیت شناختی در یادگیری افراد سندرم داون اثر گذار است. علاوه بر این عملکرد حرکتی نامناسب و پایین بودن تون عضلانی از جمله عوامل اصلی اختلال کنترل قامت و بی ثباتی راه رفتن در سندرم داون است. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تکلیف ثانویه شناختی بر زمان مرحله استانس گام برداری افراد سندرم داون بود.

20 پسر دارای سندرم داون با میانگین سنی 2/28 ±11/50 از انجمن سندرم داون رشت، بندرانزلی و لاهیجان استان گیلان ایران در این تحقیق شرکت داشتند. شرکت کنندگان دو تکلیف شناختی متفاوت را حین راه رفتن بر روی دستگاه فوت مدیسنس اجرا کردند و زمان مرحله استانس آن‏ ها اندازه گیری شد.

نتایج به دست آمده تفاوت معناداری در مرحله برخورد پاشنه بین عوامل درون گروهی در پای راست و چپ نشان نداد. درحالی‏ که در مرحله برخورد کف پا، مرحله میانی، جدا شدن پاشنه و جدا شدن پنجه استانس گام برداری نتایج به دست آمده بیان گر تفاوت معناداری بین عوامل درون گروهی برای پای چپ و راست بود. بنابراین یک تفاوت معناداری بین عوامل درون گروهی در پای چپ و راست مشاهده شد.

نتیجه ‏گیری: 

داده‏ های به دست آمده نشان داد که سنجش مرحله استانس گام برداری در افراد سندرم داون می تواند در جهت ارزیابی کارکرد حرکتی کودکان سندرم داون مورد استفاده قرار گیرد.