تحلیل کنش گفتار ترغیب در خطبه قاصعه

تحلیل متن شناسانه نهج البلاغه، یکی از روش های شناخت لایه های نهفته معنایی در کلام امیرالمومنین(ع) به شمار می‌آید و می‌تواند پرده از چگونگی ارتباط میان زبان و بافت اجتماعی بردارد. در این جستار با روش توصیفی- تحلیلی، سازوکارهای تولید معنا در کنش گفتارهای ترغیبی امیر المومنین (ع) در خطبه قاصعه بررسی می‌شود. در این راستا با استفاده از نظریه سرل، کنش گفتارهای امیرالمومنین(ع) با توجه به بافت موقعیتی بازخوانی شده ‌است. یافته ها، گویای جهت گیری های سه‌گانه ترغیبی در خطبه قاصعه است و به شاخص سازی یکی از ابعاد ارزشمند آموزه های نهج البلاغه می‌انجامد. در کنش گفتارهای خطبه قاصعه، ترغیب به فروتنی، عبرت آموزی و یاری رسانی امام دوران، شاخص شده ‌است. در واکاوی گزاره های خطبه قاصعه با رویکرد نظریه کنش گفتاری، فرآیند فهم و تفسیر صحیح گزاره ها تسهیل می‌شود.