بررسی میزان آگاهی دانشجویان دندانپزشکی نسبت به ارگونومی در دندانپزشکی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1398

ارگونومی یا مهندسی انسان با طراحی و تغییر مناسب کار و ملزومات، بیشترین بهره وری را بر اساس فیزیولوژی انسان ایجاد می کند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان آگاهی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مورد اصول اولیه ارگونومی در دندانپزشکی بود.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، مقطعی پرسشنامه ای شامل 10 سوال به روش نمونه گیری آسان بین 74 نفر از دانشجویان سال آخر مقطع دکتری عمومی دانشکده دندانپزشکی اصفهان توزیع و تکمیل شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، پمفلت آموزشی به دانشجویان داده شد. جهت بررسی پرسشنامه ها، به هر پاسخ صحیح نمره یک و به پاسخ های نادرست نمره صفر داده شد. سپس داده ها وارد نرم افزارSPSS23  شد و توسط آزمون های آماری T، کای اسکویر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.

یافته ها: 

میانگین نمره آگاهی دانشجویان سال آخر رشته دندانپزشکی اصفهان درسطح متوسط (25/1±23/6) قرار داشت. میانگین نمره آگاهی دانشجویان بر اساس جنسیت دانشجویان (25/0=P) و ترم تحصیلی (059/0=P) تفاوت معنی داری نداشت. همچنین 55% از دانشجویان دارای سابقه درد عضلانی بوده که ارتباط معنی داری با جتسیت (258/0=P) و میانگین نمره آگاهی به دست نیامد (288/0=P).

نتیجه گیری: 

متاسفانه ارگونومی به عنوان بخشی از اصول آموزش های دوره تحصیلی دندانپزشکی و نیز حتی پس از آن در نظر گرفته نشده است. دردهای اسکلتی- عضلانی از شایع ترین شکایت های دندانپزشکان بوده و عامل کاهش کیفیت و عملکرد آنان می باشد. لذا به نظر می رسد که آموزش و ارزیابی اصول ارگونومی در دوره تحصیل دندانپزشکی لازم است.