مطالعه ی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ی هیدرو الکلی گیاه Thymus Kotschyanus و تاثیر آن بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز 1 سرمی افراد سالم و دیابتی در شرایط آزمایشگاهی

گونه های آویشن مقادیر قابل توجهی از ترکیبات فنلی و فلاونوییدی دارند و فعالیت های آنتی اکسیدانی قوی را نشان می دهند. پاراکسوناز 1 به عنوان آنزیم آنتی اکسیدان عمل می کند و لیپوپروتیین ها با چگالی پایین را در برابر اکسیداسیون محافظت می کند. هدف از این مطالعه ارزیابی ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره ی هیدروالکی آویشن و تاثیر آن بر فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 سرمی افراد سالم و دیابتی است.

روش ها:

 فعالیت آنتی اکسیدانی و شناسایی گروه های عاملی ترکیبات موجود در عصاره ی هیدروالکلی گیاه به ترتیب با استفاده از آزمون های مهار رادیکال آزاد DPPH و آنالیز طیف سنجی FTIR تعیین شد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز1 در 40 فرد سالم و دیابتی با اندازه گیری میزان هیدرولیز سوبسترای پاراوکسون به P نیتروفنل و جذب در 405 نانومتر انجام شد. نتایج با آزمون های دانکن و t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها:

 مقدار IC50 (غلظت مهار رادیکال های آزاد DPPH) برابر با 5/477 میکرو گرم بر میلی لیتر به دست آمد. بررسی طیف FTIR وجود مولکول های زیستی حاوی گروه هیدروکسیل و حلقه ی آروماتیک را در عصاره ی هیدروالکلی گیاه نشان داد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز سرمی افراد سالم و دیابتی که به مدت 15 دقیقه در معرض عصاره با غلظت mg/mL 1 قرار گرفتند، به ترتیب 57/3 ± 95/49 و 25/3 ± 05/51 درصد افزایش یافت.

گرچه تفاوت معنی داری بین فعالیت آنزیم سرمی افراد سالم و دیابتی در حضور و بدون حضور عصاره وجود نداشت، اما میزان فعال سازی آنزیم تحت تاثیر عصاره در افراد سالم و بیمار تفاوت معنی داری نداشت. عصاره ی گیاه، فعالیت آنزیم پاراکسوناز را احتمالا به دلیل داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی و حضور ترکیبات فنلی افزایش می دهد.