پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان آلوژنیک از طریق پوست، به منظور مدیریت پاراپلژیای ثانویه ناشی از فتق دیسک بین مهره ای هانسن تیپ 1 در یک سگ بیگل

فتق دیسک بین مهره ای (IVDH) یکی از دلایل عمده آسیب های نخاعی (SCI) در سگ ها است. این ضایعه معمولا با رفع فشار به وسیله جراحی که شامل برداشتن مواد دیسک بیرون زده است، درمان می شود. با این حال، میزان نرخ بهبودی پس از مداخلات جراحی متغیر است و بارها رضایت بخش نیست. هدف از این گزارش مستند سازی یک مورد پاراپلژیای ناشی از IVDH در یک سگ بیگل و مدیریت درمانی آن با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان آلوژنیک (aBM-MSCs) است.

این سگ با پاراپلژیایی که از 3 هفته قبل آغاز شده بود معرفی شد. بر اساس یافته های مقطع نگاری کامپیوتری (CT)، شرایط به عنوان IVDH هانسن تیپ 1 در فضای بین مهره ای T12 تا T13 تشخیص داده شد. یافته ها/درمان و نتیجه درمان: به منظور درجه بندی نقص عصبی، معاینه عصبی انجام شد. جداسازی، کشت و شناسایی aBM-MSCs بر اساس دستورالعمل استاندارد انجام شد. سوسپانسیون سلولی آماده شده از aBM-MSCs از طریق پوست به پارانشیم طناب نخاعی در محل آسیب پیوند زده شد. در مجموع چهار دوز از 106 × 1 سلول در فاصله های 15 روزه به همراه متیل کوبال آمین و گاباپنتین خوراکی تجویز شد. بهبودی بر اساس معاینه عصبی و درجه بندی ارزیابی شد. پس از تجویز اولین دوز از aBM-MSCs، بهبودی قابل توجهی مشاهده شد. پس از تجویز دو دوز، حیوان شروع به تحمل وزن کامل بر اندام های خلفی کرد.

پیوند aBM-MSCs از طریق پوست ممکن است که نقش مهمی در بهبود نقایص عصبی ثانویه ناشی از IVDH در این سگ ایفا کرده باشد. برای تایید اثر بخشی درمان با aBM-MSCs در بر طرف کردن نقایص عصبی ناشی از IVDH به مطالعات بیشتری ترجیحا در جمعیت بزرگ تر نیاز است.