بررسی تاثیر نانوذرات دو فلزی طلا- نقره بر مهار فیبری شدن آمیلوئیدی لیزوزیم و جلوگیری از سمیت سلولی ناشی از آن

رسوب تجمعات آمیلوییدی در مغز، باعث بیماری های متعدد تحلیل برنده سیستم عصبی می گردد. نانوذرات گوناگونی برای درمان این گونه بیماری ها موردمطالعه قرار گرفته است. خواص نانوذرات فلزی، از طریق ساخت ذراتی با دو فلز گوناگون به جای ذراتی که منحصرا از یک ذره تشکیل شده می تواند به صورت موثری بهبود پیدا کند. در مطالعه حاضر، تاثیر نانوذرات دو فلزی طلا- نقره بر تجمع آمیلوییدیپروتئین لیزوزیم تخم مرغ که یک پروتئین مدل تشکیل دهنده آمیلویید است بررسی شد.

در این مطالعه تجربی، برای القای تشکیل آمیلویید، از دمای بالا و pH اسیدی استفاده شد. لیزوزیم سفیده تخم مرغ به میزان 2 میلی گرم بر میلی لیتر در بافر گلایسین 50 میلی مولار حل شد و در دمای 57 درجه سانتی گراد برای دوره های مشخصی انکوبه گردید. تاثیر مهاری این نانوذرات بر فیبری شدن لیزوزیم با استفاده از روش های سنجش آمیلویید مثل تیوفلاوین T، قرمز کنگو و سنجش MTT مطالعه شد.

مطالعه سنجش ThT نشان داد که این نانوذرات، قادر به مهار تشکیل تجمع آمیلوییدی با الگوی مهار وابسته به غلظت معکوس می باشد و بهترین غلظت مهاری نیز 0/01میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. مطالعه سینیتیک تجمع نشان داد که نانوذرات طلا- نقره بر فاز تاخیری فیبری شدن، تاثیری ندارند ولی فاز تعادلی آن به طور معنی داری کاهش می یابد. همچنین تاثیرات سمیت تجمعات لیزوزیم در حضور نانو ذرات نقره- طلا به طور معنی داری کاهش یافت (05/p˂0).

پیش بینی می شود که براساس بینش های به دست آمده در طراحی نانوذرات جدید دو فلزی، ایده استفاده از روش های درمانی مبتنی بر نانوذرات جدید دوفلزی برای درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی، چشم انداز واقع بینانه داشته باشد.