اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

رشد و بالندگی هر جامعه ای مرهون نظام آموزشی آن جامعه است. نظام آموزشی زمانی می تواند کارآمد و موفق باشد که عملکرد تحصیلی یادگیرندگان را در دوره های مختلف مورد توجه قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان انجام شد.

طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش نابرابر بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مراجعه کننده به مشاوره مدرسه بودند که 40 نفر از آنها (20 نفر گروه کنترل و 20 نفر گروه آزمایش) به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس dass-21و اشتیاق تحصیلی استفاده شد. آموزش خودمراقبتی روانی طی 10 جلسه 2 ساعته به گروه آزمایش ارایه گردید. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. روش تحلیل داده ها در سطح استنباطی با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره انجام شد.

یافته ها حاکی از آن است آموزش خودمراقبتی روانی بر سلامت روان دانش آموزان اثربخش بوده (05/0> P) و همچنین یافته ها نشان داد آموزش خودمراقبتی روانی بر اشتیاق تحصیلی دانش آموزان موثر نبوده است.

می توان نتیجه گرفت آموزش خودمراقبتی روانی برای بهبود سلامت روان استفاده شود و همچنین آموزش خودمراقبتی روانی بر اشتیاق تحصیلی اثری نداشته است.