جایگاه مهارت آموزی در دانشگاه های نسل سوم

دانشگاه مدرن از بدو پیدایش، سه نسل مختلف را تجربه کرده است. دانشگاه های مدرن نسل اول، عموما آموزشی و مبتنی بر فعالیت‌های تعلیمی، و دانشگاه های نسل دوم، عموما پژوهشی و مبتنی بر فعالیت‌های تحقیقاتی بودند. دانشگاه های نسل سوم، عموما کارآفرین و مبتنی بر کارآفرینی و حل مسایل جامعه با رویکرد علمی و نظام‌یافته در تعامل با محیط پیرامونی هستند. در دانشگاه نسل سوم، محور و ماموریت کانونی نظام دانشگاهی، کارآفرینی است. در تمامی گروه های علمی، آموزش کارآفرینی همسو با طبیعت و ویژگی هر گروه علمی و در گروه های فنی- مهندسی و پزشکی، آموزش کارآفرینی و توسعه مهارت بر مبنای نیازهای هر گروه و رشته علمی، باید مورد توجه باشد. برای شکل‌گیری دانشگاه نسل سوم و بهره‌مندی از مزایا و مواهب این نسل دانشگاهی باید مهارت‌آموزی دانشجویان، اعضای هییت علمی، مدیران و کارکنان نظام دانشگاهی در کانون راهبردها و سیاست‌های نهاد دانشگاه و آموزش عالی قرار گیرد. در این مقاله، به روش مطالعه اسنادی (مرور پژوهش‌های موجود در زمینه دانشگاه نسل سوم) و فراتحلیل کیفی تحقیقات انجام‌شده، با تبیین مفهوم و ویژگی‌های دانشگاه کارآفرین، جایگاه و ضرورت مهارت‌آموزی و آموزش کارآفرینی در این نوع دانشگاه ارایه می‌شود. بر اساس این تحقیق، شکل‌گیری و اثربخشی دانشگاه کارآفرین، بدون توسعه نظام‌مند آموزش کارآفرینی و مهارت‌آموزی موثر دانشجویان، استادان، مدیران و کارکنان نظام دانشگاهی و تقویت ویژگی‌های کارآفرینی منابع انسانی دانشگاه، امکان‌پذیر نیست. بنابراین، یکی از وجوه و منظرهای کلیدی دانشگاه نسل سوم (کارآفرین)، توسعه مهارت‌های شغلی، حرفه‌ای و شایستگی‌ها و توانمندسازی دانشجویان و استادان همسو با فرایند توسعه ملی و حل مسایل جامعه به روش علمی است.