ارایه مدل استقرار خدمات هوشمند در بخش سلامت ایران: یک مطالعه ی کیفی

با عنایت به اهمیت و جایگاه  بخش سلامت در جامعه و با توجه به این که این روزها در دوران انقلاب صنعتی چهارم، از یک سو با اشاعه ی فناوری های نوین (هوشمند) درحوزه های مختلف روبرو بوده و از سویی دیگر با ادغام مراقبت های بهداشتی-درمانی و فناوری به عنوان یک تحول بزرگ دراین مسیر مواجه هستیم، استفاده از فناوری های هوشمند می تواند بسیاری از محدودیت های حوزه سلامت را برطرف سازد. هدف از انجام پژوهش حاضر، ارایه مدلی مناسب به منظور استقرار خدمات هوشمند در بخش سلامت کشور ایران می باشد.

این پژوهش از نوع مطالعات کیفی و مبتنی بر رویکرد تحلیل مضمون در سال 1399 انجام شد، و برای استخراج داده ها، از بررسی ادبیات و پیشینه پژوهش و مصاحبه با خبرگان استفاده گردید، که در آن 15 نفر از خبرگان براساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و نمونه گیری تا اشباع کامل ادامه پیدا کرد. داده ها با استفاده از مصاحبه ی عمیق نیمه ساختاریافته جمع آوری شد. پیاده سازی مصاحبه ها در نرم افزار MAXQDA انجام شده و سپس تجزیه و تحلیل شد و در نهایت مدل کیفی ارایه گردید.

یافته ها:

 بر اساس یافته های این پژوهش، 202 کد باز استخراج شد و 23 مضمون پایه(ساب تم) برای طراحی مدل استقرار خدمات هوشمند در بخش سلامت ایران شناسایی گردید که به هفت مضمون سازمان دهنده (تم اصلی) شامل «برنامه ریزی استقرار»، «مدیریت اجرا»، «سازمان کار»، «آمادگی ملی»، «فراهم سازی زمینه ها»، «تمهیدات سازمانی» و «مدیریت مقاومت» دسته بندی شد. سپس با توجه به مضامین فوق مدل مضمونی ارایه گردید که از برازش مناسبی برخوردار است (0/934 :IFI؛ 0/959 :NFI؛ 0/080 :RMSEA).

ارایه مدل استقرار سلامت هوشمند و به کارگیری فناوری های فوق به ارتقای کیفیت ارایه خدمات درمانی، بهبود دسترسی به این خدمات، کاهش هزینه ها و در نتیجه ارتقای سلامت جامعه کمک چشمگیری می نماید.