تحلیل دیدگاه جوامع روستایی درباره میزان تاثیرپذیری کیفیت زندگی از گردشگری؛ موردمطالعه: استان کرمانشاه

گردشگری روستایی نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی دارد و مورد تاکید محققان است و به‏منزله رویکرد اقتصادی پویا ویژگی‏های منحصربه‏فرد و بارزی دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرات گردشگری در کیفیت زندگی جامعه میزبان انجام شده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، رویکرد حاکم بر آن کمی، و بر اساس ماهیت توصیفی  تحلیلی است. جامعه آماری شامل روستاهای هدف گردشگری استان کرمانشاه است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 380 نفر برآورد شده است که متناسب با تعداد جمعیت روستاها بین آن‏ها توزیع شده است. داده ‏های لازم به دو شیوه کتابخانه‏ای و میدانی گردآوری شده است. به‏منظور تحلیل موضوع، چارچوبی از شاخص‏های کیفیت زندگی (اوقات فراغت، رفاه، زیرساخت و دسترسی، اشتغال و درآمد، بهداشت و محیط، ایمنی و امنیت، مسکن و آموزش) در قالب 45 گویه استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل یافته‏ ها بیانگر این موضوع است که بین گردشگری و کیفیت زندگی رابطه‏ای مثبت و معنی‏دار وجود دارد و 677/0 از تغییرات کیفیت زندگی از طریق گردشگری تبیین می‏شود. نتایج حاصل از تکنیک کوداس نیز نشان می‏دهد که از بین چهارده روستای هدف گردشگری، سه روستای شمشیر و حریر و حجیج بزرگ از لحاظ شاخص‏های کیفیت در بالاترین سطح و سه روستای فش و سراب هرسم و نجوبران در پایین‏ترین سطح قرار دارند.