سهم تنظیم هیجانی، مکانیسمهای دفاعی و دلبستگی، در پیش بینی علائم سایکوسوماتیک با تعدیلگری جنسیت و سطح پریشانی

پژوهش حاضر با هدف تعیین سهم تنظیم هیجانی، مکانیسم های دفاعی و دلبستگی، در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک با تعدیل گری جنسیت و سطح پریشانی انجام شد.

روش تحقیق از نوع تحلیل مسیر بود. به این منظور540 نفر مبتلا به اختلالات روان تنی شهر تهران با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به پرسشنامه های تحمل پریشانی، تنظیم هیجان، مکانیسم های دفاعی و علایم روان تنی  PHQ-15پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها، از تحلیل مسیر با متغیرهای مشاهده شده، استفاده شد.

بر اساس مطالعه حاضر، تفاوت های جنسیتی در سهم تنظیم هیجان، سبک های دلبستگی و مکانیسم های دفاعی در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک با توجه به سطح پریشانی افراد، یکسان نبود. از لحاظ دلبستگی و تنظیم هیجانی مشخص شد که تفاوت ضرایب مسیر پیش بینی در سطح پریشانی پایین و بالا معنی دار نیست، اما در مکانیسم دفاعی روان رنجور در سطح پریشانی پایین تفاوت معنی داری وجود دارد. در شرایط پریشانی بالا نیز بین هیچ کدام از ضرایب مسیر تفاوت های جنسیتی وجود ندارد و کماکان سطح پریشانی افراد عامل مهمی در سهم سبک های دلبستگی، مکانیسم های دفاعی و تنظیم هیجانی در پیش بینی علایم سایکوسوماتیک است.

وقتی سطح پریشانی پایین باشد، زنان روان رنجورتر و علایم سایکوسوماتیک بیشتری نسبت به مردان دارای سطح پریشانی پایین نشان می دهند.