پایش یک دوره تمرین تناوبی بر بیان پروتئین های ICAM، VCAM و گالکتین-3 در بافت قلب موش های مبتلا به آسم

آسم یک بیماری ناهمگن است که فرآیندهای التهابی این بیماری در پاتوفیزیولوژی آترواسکلروز و اختلال عملکرد اندوتلیال نقش دارند و سبب افزایش شیوع بیماری قلبی عروقی می‌شوند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی بر برخی از عوامل موثر در روند آترواسکلروز در قلب موش‌های آسمی طراحی گردید.

در این مطالعه تجربی 15 سر موش صحرایی به‌طور تصادفی به 3 گروه شم، آسم، آسم-تمرین تناوبی تقسیم شدند. مدل آسم با تزریق درون صفاقی یک میلی‌لیتر اووالبومین به مدت 2 هفته ایجاد شد و سپس موش‌های گروه آسم-تمرین تناوبی طی 8 هفته به اجرای تمرین پرداختند. در طول دوره پروتکل تمرینی، تزریق درون صفاقی اووالبومین دوبار در هفته به میزان یک میلی‌لیتر و قرار دادن آن‌ها در داخل محفظه‌ای شیشه‌ای در معرض افشانه اوالبومین 5 درصد انجام گرفت. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش‌ها بیهوش شده و قلب آن‌ها خارج شد. میزان بیان پروتئین‌های ICAM، VCAM و پروتئین گالکتین3 به ترتیب از روش‌های ایمنوهیستوشیمی و وسترن بلات اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در محیط SPSS با سطح معنی‌داری α=0.05 تجزیه و تحلیل شدند.

میزان بیان ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالکتین-3 (P=0.001) در قلب رت‌های آسمی به طور معنی‌داری افزایش یافت؛ در حالی که تمرین تناوبی توانست بیان پروتئین‌های ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالکتین-3 (P=0.01) را در گروه آسم-تمرین تناوبی نسبت به گروه آسم کاهش دهد.

به نظر می‌رسد که تمرین تناوبی برای پیشگیری از آترواسکلروز در بیماران مبتلا به آسم موثر است.