تبیین رابطه بین توانمندسازی روانشناختی کارکنان و جو سازمانی نوآورانه مدل سیگل و کایمر

نوآوری سازمان های بخش دولتی و گرایش آنان به سوی شرکتی شدن و تمرکز زدایی به دلیل عدم انعطاف پذیری در ساختارهای سنتی جنبشی را ایجاد کرده است که نقش کارکنان و نیاز به توانمندی آنان به عنوان مرکز ثقل هرگونه تلاش برای کاهش اندازه سازمان و بهبود خدمات به مردم مورد تایید قرار داده است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جو سازمانی نوآورانه و مولفه هایش با توانمندسازی روانشناختی در کارکنان سازمانهای دولتی شهرستان های رودسر و املش در استان گیلان می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان سازمانهای دولتی شهرستان های رودسر و املش در سال 1394 تشکیل می دهند که تعداد 168 نفر با روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند و از آنها خواسته شد تا پرسشنامه جو سازمانی نوآورانه سیگل و کایمر و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر را تکمیل نمایند. جهت تحلیل داده ها، از شاخص های میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین جو سازمانی نوآورانه با توانمندسازی روانشناختی همبستگی مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین در سطح معناداری 001/0 حمایت از خلاقیت با اعتماد و نیز تامین منابع برای نوآوری با تاثیرگذاری و اعتماد رابطه معناداری دارند. و در سطح معناداری 005/0 بین تامین منابع جهت نوآوری با خودمختاری ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.