مکان یابی بهینه استقرار آمبولانس ها در شبکه جاده ای استان آذربایجان شرقی با رویکرد ترکیبی شبیه سازی عامل بنیان و الگوریتم ژنتیک

میزان و نوع تخصیص منابع و اتخاذ استراتژیهای لازم برای تامین موثر اقدامات اورژانسی با توجه به نقش حیاتی این مراکز در سیستم سلامت، و میزان توانایی این مراکز در پاسخ موثر به تماسهای اورژانسی یک عنصر مهم در تامین و بازیابی سلامت بیماران محسوب میشود. بهینه ترین موقعیت مکانی اورژانسها با توجه به کنش متقابل بین عوامل، محدودیت‎های محیطی و ویژگیهای رفتاری متفاوت عوامل مختلف مفروض در مسئله را بیابیم. از لحاظ هدف کاربردی و توصیفی با رویکرد مدل سازی تبیینی که در ارایه مدل از نظرسنجی خبرگان استفاده و در اجرای مدل که مبتنی بر کاربست الگوریتم متاهیورستیکال (از نوع ژنتیک) میباشد، داده های عینی و ذهنی ترکیب گردیده متغیرهای عامل و محیطی طی رویکرد ترکیبی شبیه سازی عامل بنیان و الگوریتم متاهیورستیک مدلیزه شده اند. زمان اولیه برای پیمایش یک ساختار اولیه برای 40 نقطه حادثه خیز و 5 ایستگاه برابر با 7860 بوده که پس از بهینه سازی به روش ژنتیک و تولید لیست جدید و نیز جهش آمبولانسها از یک ایستگاه به ایستگاه دیگر نتایج به عددی بین 2700 الی 4000 رسید. استفاده از این نوع بهینه سازی میتواند به سرعت فعالیتها و کاهش هزینه ها کمک شایانی نماید. با توجه به یکسان نبودن ترافیک نقاط، زمان رسیدن آمبولانس به نقاط حادثه خیز برابر نخواهد بود لذا با تغییر نقاط استقرار، بنا بر شرایط با جلو یا عقب رفتن و اختصاصی نمودن خصوصیات آمبولانس ها و نقاط حادثه خیز و ترکیب لیست نقاط میتوان زمان پیمایش کل نقاط حادثه خیز را کاهش داد.