سنجش کیفیت محیطی خیابان فرخی شهر یزد از منظر توسعه کاربری زمین مختلط

کیفیت محیط مفهومی چند بعدی و حاکی از شرایط اجتماعی- فرهنگی و کالبدی محیط شهری و نشانگر میزان رضایت یا عدم رضایت شهروندان از محیط شهری می باشد. توسعه مختلط کاربریها بعنوان شکلی از توسعه شهری و رویکردی جدید در چیدمان و ارتباط فضایی کاربری ها با تاکید بر تمرکز و تنوع کاربریها در یک محدوده معین است که از مهمترین اثرات آن، خلق تنوع و ارتقاء کیفیت محیط می باشد. تنوع استقرار کاربریها در خیابان فرخی یزد نوعی توسعه کریدوری کاربری زمین مختلط بوده که موجب حضور شهروندان در این خیابان شده است. لذا پژوهش حاضر بدنبال سنجش کیفیت محیطی ایجاد شده به واسطه توسعه بصورت اختلاط کاربری در خیابان فرخی یزد و در پی ارتقاء کیفیت محیطی آن و افزایش رضایت استفاده کنندگان از فضا می باشد. برای این منظور جهت جمع آوری داده از پرسشنامه و برای تحلیل داده ها از تکنیکهای آزمون T تک نمونه ای، ضریب رگرسیونی بتا و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد میزان رضایت کاربران از متغیرهای سازگاری، تنوع کاربری، عدالت اجتماعی، ایمنی و امنیت و سرزندگی بالا می باشد و توسعه بصورت کاربری زمین مختلط در خیابان فرخی یزد نسبتا توانسته محیط شهری جذاب و با کیفیتی را ایجاد نماید همچنین متغیرهای دسترسی، ایمنی و امنیت و تنوع کاربری بیشترین سهم و معیار فشردگی و پراکندگی بافت کمترین سهم را در کیفیت محیطی خیابان ایفا کرده اند. بطور کلی اولویتهای مداخله جهت افزایش کیفیت محیطی خیابان به ترتیب در ابعاد مورفولوژیک، ادراکی عملکردی و اجتماعی می باشد.