بررسی خواص ضدویروسی لاکتوباسیلوس رامنوسوس روی هرپس سیمپلکس ویروس تیپ دو

شیوع بالای عفونت های متنوع ژنیتال در میان بانوان و گسترش روزافزون مقاومت دارویی عامل انگیزش در کاربرد هدفمند پروبیوتیک ها در پیشگیری و درمان این ضایعات است. این پژوهش کوشیده است تا اثر باکتری لاکتوباسیلوس رامنوسوس را روی مهار هرپس سیمپلکس ویروس تیپ دو ارزیابی نماید.

در میان 25 نمونه باکتری لاکتیک اهداشده به این پژوهش، لاکتوباسیلوس رامنوسوس با تست های بیوشیمیایی و مولکولی تعیین هویت شده و سپس خواص ضدویروسی مایع رویی کشت آن در غلظت های 5، 10، 15 و 20 درصد روی ویروس هرپس سمپکس تیپ 2 از طریق انجام آزمون شمارش تعداد پلاک روی رده سلولی هلا مورد ارزیابی قرار گرفت.

با تاثیر مایع رویی کشت لاکتوباسیلوس رامنوسوس 6 ساعت قبل، هم زمان و 6 ساعت پس از آلوده کردن رده سلولی به ویروس هرپس، تعداد پلاک ایجادشده در رده سلولی هلا کاهش یافت. بیشترین میزان کاهش پلاک ها در غلظت 20 درصد مایع رویی و 6 ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولی مشاهده شد.

متابولیت های پروبیوتیکی نقش مهمی را در برقراری مهار علیه پاتوژن های تناسلی ایفا می کنند. با توجه به بیشترین اثر مهاری مایع رویی کشت لاکتوباسیلوس رامنوسوس، 6 ساعت قبل از آلوده کردن رده سلولی و با تعمیم احتمالی آن به شرایط درون تنی می توان نتیجه گرفت که فلورمیکروبی واژن احتمالا قادر به مهار اتصال و استقرار ویروس در مراحل نخستین ایجاد عفونت می باشد. این در حالی است که پس از ورود پارتیکل های ویروسی به سلول های میزبان، اثر مهاری مایع رویی کشت باکتری به شکل معناداری کاهش میابد. مکانیسم های احتمالی مختلفی نظیر ایجاد اختلال در اتصال ویروس، خنثی سازی ویروس و همچنین اخلال در روی دادهای درون سلولی دخیل در تکثیر ویروس در این میان نقش آفرینند.