اثر محافظتی یک دوره تمرین HIIT بر برخی نشانگرهای آپوپتیک به دنبال آنفارکتوس حاد میوکارد در موش های صحرایی نر

 آپوپتوز در ایجاد عارضه های قلبی عروقی به ویژه انفارکتوس حاد میوکارد نقش مهمی ایفا می کند. شواهد نشان می دهد که فعالیت های ورزشی می تواند در مسیرهای آپوپتوز میوکاردی تغییراتی ایجاد کند. از این رو، هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید بر Bax، Bcl-2 و Caspase-3 در بافت قلب موش های صحرایی نر بود.

20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به سن هشت هفته (میانگین وزن 1/5±41/224 گرم) به شکل تصادفی  به چهار گروه کنترل، تمرین، سکته و تمرین-سکته تقسیم شدند. گروه های تمرینی به انجام دو هفته تمرین تناوبی شدید در چهار بخش پرداختند. بخش اول، سه روز در هفته دو جلسه و هر جلسه شامل چهار تناوب شدید دو دقیقه ای با سرعت 35 تا 40 متر در دقیقه که بین هر دو تناوب، یک وهله استراحت فعال دو دقیقه ای بود، دریافت کرد. تمرینات بخش دوم شامل دو روز در هفته، هر روز دو جلسه حاوی دو تناوب شدید دو دقیقه ای و سه تناوب استراحت فعال دو دقیقه ای بود. بخش سوم، در سه روز در هفته شامل پنج تناوب شدید و چهار تناوب استراحت فعال بود. بخش چهارم شامل دو روز در هفته با شدتی مشابه بخش سوم، اما با افزایش یک تناوب فعالیت و استراحت فعال در هر جلسه بود. در نهایت، پروتئین های Bax، Bcl-2 و Caspas-3 بافت قلب با استفاده از کیت الایزا اندازه گیری شدند و داده های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه در سطح معناداری  05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

در شاخص های Bax و Caspas-3 بین گروه های تمرین-سکته و سکته کاهش معنی داری مشاهده شد (000/0=P)، اما شاخص Bcl-2 در گروه تمرین- سکته نسبت به گروه سکته با افزایش معنی داری (000/0=P) همراه بود.

بر اساس نتایج تحقیق، اجرای دو هفته تمرینات تناوبی شدید موجب کاهش آپوپتوز و ناحیه انفارکته بافت میوکاردی شده و می تواند از قلب در برابر بروز آسیب های احتمالی محافظت کند.