بررسی وضعیت بیماری پوکی استخوان با استفاده از استئوکلسین و آلکالین فسفاتاز سرمی در زنان میانسال فعال

زنان در دوران میانسالی به دلیل انتقال به دوره یایسگی، تغییرات در تراکم استخوانی را تجربه می کنند. روند اندازه گیری و تحلیل استخوان به طور مداوم با اندازه گیری نشانگرهای بیوشیمیایی گردش استخوان قابل کنترل است.. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت بیماری پوکی استخوان با استفاده از استیوکلسین و آلکالین فسفاتاز سرمی در زنان میانسال فعال بود.

تعداد 50 زن فعال قبل از یایسگی، 46 زن فعال در حین یایسگی و 55 زن فعال یایسه در دامنه سنی 35-65 سال و میانگین وزن 57.13 کیلوگرم دارای سوابق پزشکی و آزمایشات بالینی در بیمارستان آیت الله کاشانی تهران و در دسترس انتخاب شدند. برای بررسی تفاوت بین گروه ها از ANOVA یک سویه و آزمون تعقیبی شفه و برای یافتن ارتباط بین شاخص ها با تراکم مواد معدنی استخوان از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد (05/0≤P).

نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطح تراکم مواد معدنی گردن استخوان ران و مهره های کمری در قبل از یایسگی با حین یایسگی و بعد از یایسگی اختلاف معنی داری داشت (05/0P≤)، و کمترین میزان کاهش در قبل از یایسگی مشاهده شد. همچنین سطح سرمی استیوکلسین و آلکالین فسفاتاز ویژه استخوان در هر دو گروه حین یایسگی و بعد از یایسگی افزایش معنی داری داشت (01/0≤P).

نتایج حاکی از سطح بالای سرمی استیوکلسین و آلکالین فسفاتاز سرم، در هر دو گروه زنان حین یایسگی و یایسه بود. با توجه به اینکه، این نشان گرها از عوامل اصلی تعیین کننده کاهش زودرس سطح تراکم مواد معدنی استخوان  در زنان میانسال هستند، شاید بتوان گفت که یکی از کاربردهای نتایج تحقیق حاضر، استفاده از مقدار این شاخص ها در پیشگویی میزان تراکم استخوان افراد است و احتمالا بتوان از این متغیرهای خونی در شناسایی زنان فعال 35 تا 65  ساله در معرض خطر پوکی استخوان استفاده نمود.