اثربخشی آموزش گروهی-مجازی برنامه مداخله ای حمایت از نیازها بر کامروایی نیازهای اساسی روان شناختی و بهزیستی کارکنان

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش گروهی-مجازی «برنامه مداخله ای حمایت از نیازها» بر کامروایی نیازهای اساسی روان شناختی و بهزیستی کارکنان است. روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و طرح پژوهش نیز نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان و سرپرستان بلافصل آنان در شرکت بهره برداری نفت و گاز مارون در سال 1399 است. از این جامعه، 30 سرپرست به روش نمونه گیری هدفمند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. از میان کارکنان هر سرپرست، 2 تا 3 نفر به منظور بررسی تاثیر مداخله آموزشی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند که مجموع تعداد آن ها 83 نفر (81 نفر مرد و 2 نفر زن) بود. ابزار پژوهش شامل مقیاس کامروایی نیازها در محیط کار (NSa-WS) تاولین و استنلینگ و مقیاس بهزیستی کارکنان (EWB) ژنگ و همکاران بود. مداخله شامل آموزش برنامه مداخله ای حمایت از نیازها در هشت جلسه 90 دقیقه ای بود. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان می دهد، آموزش برنامه مداخله ای حمایت از نیازها بر کامروایی نیاز به خودمختاری، نیاز به شایستگی و نیاز به ارتباط و نیز افزایش سطح بهزیستی کارکنان تاثیر معنا داری دارد (05/0p<). با توجه به نتایج این پژوهش، آموزش برنامه مداخله ای حمایت از نیازها مداخله ای اثرگذار است که سازمان ها می توانند از این برنامه برای ارتقای بهزیستی کارکنان و نیز کامروایی نیازهای روان شناختی آنان استفاده کنند.